Selecteer een pagina

Hoestschaamte
Zou dat een van dé woorden van 2020 zijn?
Ik hoest. Ik hoest al maanden. Ik hoest al anderhalf jaar. Ik hoest thuis, op mijn werk, in de winkel en op de fiets.
’s Morgens ben ik net een piepend pruttelpotje en hoest ik alsof ik een zware kettingroker ben (ik heb nog nóóit gerookt) het eerste uur de longen uit mijn lijf. Dit tot ‘groot genoegen’ van mijn huisgenoten (not) die niet zulke vroege vogeltjes zijn als ik.
Er werd al een foto gemaakt, de KNO arts keek in mijn neus en keel maar een oorzaak voor die rottige hoest vonden ze niet.
Afgelopen maandag ging ik na lang wachten en aarzelen naar de huisarts. Een belevenis op zich in deze tijd.
Van te voren werd er (logisch) een hele vragenlijst doorgewerkt. Nee geen koorts, diaree , gevoel van ziek zijn.
Maar ik hoest, ik word er moe van en ik schaam me. Als ik de winkel binnenloop denk ik al: ” niet hoesten, niet hoesten” waarop geheid een enorme hoestbui volgt en ik verontschuldigend roep: “Sorry, echt geen Corona hoor, zo hoest ik al anderhalf jaar”
Eigenlijk mag ik niet naar de winkel want ik hoest. Maar ik moet toch eten halen want ik wil mijn kinderen er niet hebben.
Een halfjaar geleden kreeg ik ook zo’n hoestbui in de winkel. Toen waren er geen angstige ogen, wel snel een glaasje water. Nu kijken sommige mensen me vooral heel verschrikt aan. En dat snap ik. Alhoewel een deel van die mensen ook lacht en zegt: “Ik durf niet eens te niezen”.
De huisarts ontving me met mondkapje en al. Ik mocht niks aanraken. “Ik heb hoestschaamte, ik pruttel en piep en ik word er zo moe van, van dat hoesten ” zei ik .
“Je krijgt pufjes” zei ze. “Misschien gaat het helpen en anders moeten we over een tijd toch meer testen”.
Tot nu toe werken de pufjes nog niet optimaal. Ik hoest, roep sorry tijdens het boodschappen doen en blijf verder zoveel mogelijk weg van de winkels.
Hoestschaamte zou dat een van de woorden van 2020 zijn vraag ik me nogmaals af? En zou de tijd ooit weer komen dat wanneer er iemand niest, proest of hoest in de winkel, op het werk of school we niet meer verschrikt opkijken maar gewoon “gezondheid” zeggen of een glaasje water halen.