Vandaag ben ik TROTS met dikke vette hoofdletters. Ik glim als een glimworm bij een lichtende zee.

Ik ben hartstikke vaak trots op mijn kinderen hoor maar vandaag ben ik wel heel heel TROTS op hen en op nog veel meer:

Het alleralleralleraller TROTST ben ik vandaag op mijn super leuke, grappige, geweldig (eigen)wijze zoon die zijn diploma kreeg en straks in september ook nog zijn IB en Cambridge diploma. 

Ook ben ik trots op de mentoren, leraren en schoolmedewerkers die ondanks alle coronaregels er voor de leerlingen en hun gasten toch een speciaal moment van hebben gemaakt door met de bus langs allemaal locaties te gaan voor de diploma uitreiking compleet met rode loper.

Trots op ons als gescheiden ouders dat we altijd het belang van onze kinderen voorop hebben proberen te zetten en we vanavond hartstikke gezellig met hun uiteten zijn geweest. Dat dit gewoon kan vind ik zó mooi. 

En als laatste: 
Iets minder trots op mijn ’talent’ om op het laatste moment de mooiste, meest nette blouse van mijn kind nog even te ruïneren door hem (tien minuten voor vertrek) nog even veel te HEET te gaan strijken (zie je wel dat strijken nergens goed voor is) 
Maar dat mijn kind dan rustig deze blouse met brandplek gewoon nonchalant aantrekt en zegt: Mam, dat interesseert me geen f… het is prima zo maakt me weer heel trots.

Dus blijf ik glimmen van TROTS en mocht je me morgen tegenkomen en me hier en daar nog wat zien ‘shinen’ dan weet je waarom.