Selecteer een pagina

Het was midden in de zomer

en de avond kwam eraan.

De mensen besloten van het strand

naar huis terug te gaan.

Naar hun hotel of naar hun tent

vakantiehuis of boot.

De ene lekker bruinverbrand

de andere wat rood.

Ze ploeterden met kind en tas

door het mulle zand.

En in een lange, lange rij

verlieten zij het strand.

Een enkeling bleef zitten,

alleen of met z’n twee.

Wachtende op het moment

dat de zon zakt in de zee.

En de zon, die toverde de lucht

in een prachtig schilderij

met oranje, geel, het mooiste rood

zachtroze er ook nog bij

En toen de nacht dan eind’lijk kwam

na die lange dag

Kwam vanuit de diepe zee

een bulderende lach.

De zee riep haar vriendin de maan:

Ik heb aan jou gedacht

wil jij als het éven kan

niet teveel schijnen vannacht

Want er staat íets te gebeuren maan

Ik voel het aan mijn water

Dus als jij nou heel zachtjes schijnt

dan sla ik straks geen flater.

Het gebeurt een aantal keer per jaar

in mijn oeroude leven

en vanavond is’t weer hét moment

dat ik licht ga geven.

Ik heb ze uitgenodigd maan

elk beest dat in mij leeft

gezegd: Ik geef in deze nacht

een fénoménaal feest.

En toen de zee dat had gezegd

Je zult het niet geloven

kwamen ze met honderden

vanuit de zee naar boven.

De zeepaling, garnaal en slak

en ook wel honderd pieren

wilden deze held’re nacht

dit feestje mee gaan vieren.

De haring en de mossel,

de kokkel en de non.

Ze waren er ook allen bij

Toen het feest begon.

Er waren kleine schelpjes

met gestreepte pyjama’s aan

die stiekem achter pap en mam

naar ’t feest waren gegaan.

De krabben stonden op een rij

te klapperen met hun scharen

met z’n allen op de maat

alsof ’t castagnetten waren.

Er viel geen onvertogen woord

niemand raakte beschonken.

Ze riepen ooh en aah en wauw

Wat kan die zee goed vonken.

Het was midden in de zomer

En de ochtend kwam eraan

De dieren besloten van het feest

naar huis terug te gaan.

De blauwe kwal die draaide

nog een prachtige pirouette

En daarna kroop hij heel tevree

in zijn waterbed.

Ik was er bij die zomernacht,

Ik zal het nooit vergeten

en als je me niet geloven wilt

moet je het zelf maar weten.