In een steegje in de stad
stond treurig en verlaten
een paar schoenen op de grond
met in hun neus wat gaten
Ik keek ze aan, was zeer verrast
ze daar zo te zien staan
“wie heeft jullie hier neergezet?”
vroeg ik hun heel ontdaan
Het bleef een tijdje erg stil
ik denk zo’n tel of zeven
tot de linker van het stel
antwoord durfde te geven
Schoorvoetend begon hij te vertellen
over slenteren door de stad
Ik deed mijn best om goed te luisteren
want hij lispelde wel wat
Hij vertelde over trappen
tegen de bal, op de pedalen
over snelle sprintjes trekken
om nog net de bus te halen
Over geurend natte sokken
sneeuw en plassen op de stoep
over vastgeknoopte veters
en natuurlijk hondenpoep
Over uren samen dansen
een zachte schoen tegen hen aan
en na een lange, lange nacht
op een vreemde deurmat staan
Over vers gemaaide velden
wandelingen op het strand
over schelpjes in de zolen
kriebelende korrels zand
Met de tijd gingen ze slijten
lagen steeds meer in een hoek
geen lange avonden meer dansen
of bij een ander op bezoek
Vandaag mochten ze opeens weer aan
en als vanouds op pad
de zon op hun kapotte neuzen
lekker slenteren door de stad
Maar het bleek hun laatste rondje
in deze steeg liet ‘hij’ ze staan
alsof al die mooie momenten
gewoonweg nooit hadden bestaan
Zonder iets van een bedankje
is ‘hij’ bij ze weggegaan
alleen de doos van hun vervangers
liet ‘hij’ achteloos daar staan
Ik ben een tijdje blijven zitten
heb ze zachtjes vastgepakt
de rechter sprak iets onverstaanbaars
want zijn tong was weggezakt
Ik vroeg of ze nog wensen hadden
of ik iets voor hun kon doen
“het liefst blijven we hier nog even”
lispelde de linkerschoen
En hoewel ik ’t niet wilde
was het moment nu toch echt daar
met een hele diepe buiging
nam ik afscheid van het paar
Thuis bedankte ik mijn schoenen
die ik om me heen had staan
Beloofde hen om never nooit niet
zonder afscheid weg te gaan.
Prachtig mooi gedicht, bijzonder dat een paar afgedankte schoenen zoveel inspiratie op kan doen.
En wel ” verhaal” erachter de drager van deze schoenen schuilgaat.
Gelukkig zijn er een klein aantal schoenenzaken, waar je je vertrapte schoeisel achter kunt laten een ook nog korting op je nieuwe krijgt.
Dankjewel Froukje. Ja ze zijn er hè, die winkels. Eigenlijk zou er in die winkel zo’n hollebolle Gijs moeten staan die heel hard “Dankjewel” roept zodra er schoenen in die bak gaan. Zodat alle schoenen die er al in liggen keer op keer worden bedankt.
Echt prachtig! Alsof ik de schoenen zelf heb gezien en het ook opmerkte 😊
😊❤
Prachtig ❤️
❤
Echt briljant, hoe kom je erop…?
Het blijkt maar weer, de humor of inspiratie ligt op straat, je moet het alleen zien.