Selecteer een pagina

Als jong meisje groeide mijn moeder een aantal jaren op in Zuid-Afrika. Mijn hele leven lang heb ik haar met heel veel liefde horen praten over dat prachtig mooie land. En ooit hoop ik daar samen met mijn kinderen en Michiel ook te mogen lopen.

Maar ze vertelde me ook meer. Ze vertelde me over de oorspronkelijke bevolking die werd behandeld als tweederangs burgers. Die leed door honger en armoede. Ze vertelde mij hoe ze op school werden geïndoctrineerd met verhalen dat de zwarte bevolking veel minder waard was. Dat de dominee bij hun thuis langs kwam omdat mijn grootouders de mensen die bij hun werkten ook binnen liet eten. Dat mijn moeder en haar broertje niet met de kinderen van de werkster mochten spelen volgens de dominee en mensen uit de gemeenschap. Dat het een schande was dat mijn oma in haar huis een bedje had gemaakt voor het kindje van de werkster. En ze vertelde dat mijn pake en oma uiteindelijk de moeilijke beslissing namen om terug naar Nederland te gaan omdat ze niet wilden dat hun kinderen opgroeiden in een land waar zoveel apartheid was.

Ik vind dat we, net zoals we de eerste en tweede wereldoorlog (en alle oorlogen met al die slachtoffers) niet mogen vergeten, we onze ogen ook niet moeten sluiten voor de verschrikkelijk manier waarop er in het verleden en helaas ook in het heden, groepen mensen zijn en worden gediscrimineerd, uitgebuit, mishandeld en misbruikt. 
En ik vind dat deze groep mensen aandacht verdient.

Nee zeker niet door te gaan plunderen en met borden te lopen waarop staat all cops are bastards, maar vergeet niet dat dit een kleine groep is waardoor de overgrote meerderheid nu alles over zich heen krijgt.
En dan wil ik me niet mengen in de discussie over of het handig was zoveel mensen bij mekaar nu in deze tijd. Dat vind ik lastig. Maar veel, heel veel mensen hielden wel degelijk 1.50 afstand en rekening met elkaar.

Ik vind zeker dat het gerechtvaardigd is dat ze zeggen #blacklivesmatter 
Zeggen ze daarmee dat de andere levens minder waard zijn? Nee .
Als ik staak voor het onderwijs of actie voer om geld in te zamelen voor een ziekte, zeg ik dan dat andere banen minder waard zijn of dat een andere ziekte minder erg is? Nee 
Ik vraag aandacht voor het probleem.

En het probleem van discriminatie én racisme was er niet alleen in 1953 daar in Zuid-Afrika. Het is er anno 2020 nog steeds.