'Vlie'refluiten
'Vlie'
refluiten
Corine Vreeling schrijft over van alles (en over nog heel veel meer!)
Heel veel leesplezier!
En vind je het leuk om te reageren? Feel free!
Koffiemachine
Ik kon gisteravond de slaap niet goed vatten. Een van de redenen; een steekmug die zich al dagen op mijn slaapkamer verscholen houdt en totaal onvindbaar is. En die, zodra ik het licht naast mijn bed uitknip, binnen een tiental seconden om mijn hoofd begint te...
Wapperen
Ik ga tegenwoordig wapperend door het leven. Ik wapper in bed, Ik wapper tijdens het theedrinken, Ik wapper in gesprekken met een vriendin, Of gewoon als we film kijken op de bank. Ik wapper met de dekens en ik wapper met tijdschriften. Ik wapper met een theedoek of...
Prinsesserig
Daar zat ik, op de schommel, in een droom van een jurk. In de dromerigste trouwjurk die ik ooit aan had gehad. In de énige trouwjurk die ik ooit aan had gehad (de oude trouwjurk van mijn moeder tijdens het verkleden vroeger niet meegerekend) In een super prinsesserige...
never nooit niet
In een steegje in de stad stond treurig en verlaten een paar schoenen op de grond met in hun neus wat gaten Ik keek ze aan, was zeer verrast ze daar zo te zien staan "wie heeft jullie hier neergezet?" vroeg ik hun heel ontdaan Het bleef een tijdje erg stil ik denk...
Ina
Het is dinsdagavond en we zitten samen op de gebloemde bank in de woonkamer van haar gezellige huis. Voor ons op de glazen tafel staan een vaasje met zachtroze rozen en gebloemde theekopjes van Engels porselein. Daarnaast staat een klein schaaltje met chocolaatjes....
Woorden
Wanneer het er toe doet en woorden steken blijven de juiste zinnen diep vanbinnen Pas achteraf ontstaan Zou ik wensen dat ik even in de tijd terug kon gaan Waneer het er toe doet En woorden steken blijven Daar ergens op een plek, tussen hart en...
Gasten
Ik stuurde een kaartje naar Apen en Beren en vroeg ze te komen bij mij op de thee. Ook Angst en Onzekerheid kregen er eentje en na héél veel aarzelen kwamen ze mee. Ik dekte de tafel met een mooi kleedje, het mooiste servies pakte ik uit de kast. En bij ieder kopje...
Op Kamers
'Zullen we over een tijdje ook op kamers gaan', zeg ik tegen mijn vriendin terwijl ik probeer mijn tompouce vakkundig te ontleden, wat natuurlijk jammerlijk mislukt en de helft van de gele pudding op mijn schoot beland (hoe dan). We zitten samen bij de Hema op ons...
Over een gemberpaardje en een Lispeltuut
Op een warme zomerdag stond ik in de rij voor de kassa bij de supermarkt één van mijn grootste specialiteiten uit te oefenen: 'Gewoon wat voor me uit staren.' Terwijl ik daar 'gewoon wat voor me uit staarde' en ergens ver boven die Vlielander supermarkt zweefde merkte...
Veilige haven
Het is een koude decemberochtend. Dik ingepakt loop ik met Woezel naar buiten. We zijn toe aan een lange wandeling. Van lange wandelingen word je lekker moe, ze zorgen er ook voor dat je hoofd leeg waait en dat alle kluwen en knopen aan gedachten een beetje uit elkaar...
Avondwandeling
Zo aan het eind van de dag, wanneer het begint te schemeren, nog voor het echt donker wordt loop ik graag buiten. Langzaam valt de avond, af en toe hoor je nog een vogel zingen. En terwijl ik daar loop zie ik hoe de lichtjes in de huizen aangaan. Het is dat moment dat...
Chocolade Brownies
Ik denk dat ik een beetje overspannen ben, app ik een vriendin. Ik lig op bed nadat het me gelukt is om de hond een rondje om de vijver naast ons huis te laten lopen en ik terug ben van het boodschappen doen in de plaatselijke Albert Heijn. Die twee minuten fietsen,...
Avocadosokken
"Heb je die avocadosokken speciaal voor ons aangetrokken?" De assistente houdt me zacht bij mijn been vast en lacht. Ik zeg: "Zeker! Een van de beste tips die ik iemand kan geven is vrolijke, warme sokken aandoen als je hier open en bloot in de beugels ligt." We...
Rouw
Het begon laatst met iets stoms, iets eigenlijk heel onbenulligs, terwijl ik allemaal fruit tot moes stond te mixen in mijn keuken met de staafmixer. Ik was lekker op dreef en vond dat ik hartstikke goed en verantwoord bezig was. Plotseling maakte de mixer het...
Spiegel
Als je met je oordeel klaarstaat hokjes kleurt in zwart of wit Als je zonder echt te luist'ren gelijk invult hoe het zit Als een ander maar moet leven Volgens jouw idee van 'goed' En als dat niet het geval is Deze het maar voelen moet Als je kwaad spreekt over...
Een fenomenaal feest
Het was midden in de zomer en de avond kwam eraan. De mensen besloten van het strand naar huis terug te gaan. Naar hun hotel of naar hun tent vakantiehuis of boot. De ene lekker bruinverbrand de andere wat rood. Ze ploeterden met kind en tas door het mulle zand. En in...
Naar de grote stad
op een dag zei lieke's mama: ga je met me mee dan gaan we naar de grote stad wij samen met z'n twee de grote stad, riep lieke uit hoi-hoi, dat vind ik fijn gaan wij dan naar de winkels waar mooie kleren zijn dat gaan we doen, zei mama trek jij je jas maar aan ik start...
Dingen die je tegenkomt
Ik kom altijd van alles tegen onderweg. Nou denk ik dat iedereen die diezelfde weg gaat ook ´dat van alles´ tegenkomt maar soms vraag ik me af of mijn hoofd nou de enige is die er hele fantasieverhalen bij bedenkt. En ik geef toe, ze zijn niet altijd positief. Ik...
Bessie
Een paar jaar geleden schreef ik een ode aan Bessie mijn fantastische rode Suzuki Alto. Of zoals mijn kinderen altijd zeiden ´Zoekzoekie Salto´ Dat eerste had ermee te maken dat ik nogal eens mijn auto ´kwijt´ was of de gewoonte had om na het tanken in een verkeerde...
Sprookjes
Heksen en prinsen, kabouters en feeën Prinsessen te paard die draken verslaan. Er was eens en heel héél lang geleden, In een prachtig mooi Koninkrijk hier ver vandaan. Vergiftigde appels en katten met laarzen, Komen tot leven zo...
Lief eiland
Ik voel de grote weidsheidIk ruik de zilte zeeEn met elke ademteugNeemt zij mijn zorgen meeDe zon die kust mijn wangenDe wind speelt met mijn haarIk heb dit eiland intens liefIn elk seizoen van 't jaar
TROTS
Vandaag ben ik TROTS met dikke vette hoofdletters. Ik glim als een glimworm bij een lichtende zee. Ik ben hartstikke vaak trots op mijn kinderen hoor maar vandaag ben ik wel heel heel TROTS op hen en op nog veel meer: Het alleralleralleraller TROTST ben ik vandaag op...
De meeste mensen deugen
Mijn hoofd is nogal chaotisch. Als men zegt dat vrouwen goed kunnen multitasken en mannen niet zeg ik altijd: ‘Nou maak daar dan maar mannen én Corine van.’ Daarnaast ben ik altijd van alles kwijt én kan ik niet goed zoeken. Ik kijk letterlijk over dingen heen, of er...
Hush now
Vorig jaar had Lieke een opdracht voor Engels om een gedicht te maken of krantenbericht naar aanleiding van de film 'the boy in the striped pyjamas' die ze op school hadden gekeken. Samen hebben Lieke en ik toen dit gedicht gemaakt. Omdat we de waanzin van oorlog...
#blacklivesmatter
Als jong meisje groeide mijn moeder een aantal jaren op in Zuid-Afrika. Mijn hele leven lang heb ik haar met heel veel liefde horen praten over dat prachtig mooie land. En ooit hoop ik daar samen met mijn kinderen en Michiel ook te mogen lopen. Maar ze vertelde me ook...
Fijn wonen!
Wat hadden wij 3 jaar geleden een geluk dat we dit huis kregen. Een super fijn huis, lieve buren en dicht bij de weilanden om lekker te wandelen.Vandaag hadden we een klusdag en haalden we de boeken en kasten weer naar beneden, "want dat staat zo gezellig mama". Ik...
De reus van Vlie
Als je 's avonds heel goed oplet Kan het zijn dat jij misschienOp het Vuurboetsduin van VlielandWel een grote reus zult zien Schrik maar niet hij 's ongevaarlijk Doet geen mens of dier ooit kwaad Dus wees niet bang dat deze ruigaard's vuist je tot...
Hoestschaamte
HoestschaamteZou dat een van dé woorden van 2020 zijn?Ik hoest. Ik hoest al maanden. Ik hoest al anderhalf jaar. Ik hoest thuis, op mijn werk, in de winkel en op de fiets.'s Morgens ben ik net een piepend pruttelpotje en hoest ik alsof ik een zware kettingroker ben...
Prinsesserig
Daar zat ik, op de schommel, in een droom van een jurk. In de dromerigste trouwjurk die ik ooit aan had gehad.
In de énige trouwjurk die ik ooit aan had gehad (de oude trouwjurk van mijn moeder tijdens het verkleden vroeger niet meegerekend)
In een super prinsesserige droom van een trouwjurk.
Prinsesserig is geen correct Nederlands woord. Mijn spellingscontrole slaat nu op tilt. Prinsessenjurk is wel correct Nederlands. Maar toch vond ik het meer een prinsesserige jurk.
We hadden een feest. Een feest voor mijn vriendin die ging trouwen. Een vrijgezellenfeest.
Vrijgezellenfeest is wel een correct Nederlands woord.
Mijn vriendin had nog nooit in haar leven een vrijgezellenfeest meegemaakt. Ik ook niet.
Ze wilde graag trouwjurken passen en wij mochten mee.
Wij mochten mee en wij mochten ook allemaal een trouwjurk passen.
Heb ik al gezegd dat ik een super lieve vriendin heb.
Ik had nog nooit een vrijgezellenfeest gehad maar vond het ’t beste vrijgezellenfeest ooit.
We liepen gehuld in wolken van tule, satijn en zijde.
En we lachten. pasten, draaiden en zwierden.
We maakten foto’s.
Herstel, we maakten héél véél foto’s…… en óók filmpjes.
De zon scheen, de madeliefjes en paardenbloemen bloeiden in het gras en de lucht was blauw.
Knalblauw……met witte bloemkoolwolken. Maar ik noemde het suikerspinwolken want dat klinkt koninklijk.
En daar was die schommel waar we op mochten zitten.
Een prinsessenschommel.
Een prinsesserige prinsessenschommel.
Een voor een, om de beurt, gingen we erop.
En toen was het mijn beurt.
Ik vlijde mij neer op de schommel.
Althans, dat probeerde ik.
Ik ben niet zo goed in neervlijen.
Ik ben iets onhandig en plof meestal nogal onbehouwen neer.
Maar ik probeerde het.
Ik vlijde neer.
en daar zat ik…..
De vogels floten zo mooi.
Ik lachte naar de fotograaf.
Durfde zelfs zacht te schommelen.
En toen…toen wilde ik niet meer naar huis.
En ook zeker niet van die schommel.
En al helemaal niet uit die mooie prinsesserige prinsessenjurk.
Ik wilde zo, in de jurk, naar huis
Alsof ik een prinses was.
En oke, al was ik dan geen échte prinses dan wilde ik de jurk toch aanhouden en doen alsof.
Als een ‘net alsof’ prinses.
ik wilde er in slapen.
En ik zou ook gewoon in deze droom van een jurk de wc en badkamer schrobben.
Ik zou boodschappen doen en vriendelijk de mensen groeten in de supermarkt terwijl ze ‘oh’ en ‘ah’ riepen en tegen elkaar zeiden: “Wat is ze toch gewoon gebleven. voor een prinses.”
Daarna zou ik elegant mijn laarzen aantrekken om in de tuin te werken. Juist omdát ik zo gewoon was gebleven.
Maar ja, dát doen échte prinsessen natuurlijk allemaal niet.
Die schrobben geen wc’s en badkamers.
Die hebben geen modder onder hun nagels.
Die schrijden, paraderen en drinken kopjes thee met hun pink omhoog.
Ik durf niet te paraderen.
En ik heb wel mooie porseleinen kopjes voor de thee maar vergeet altijd mijn pink omhoog te doen.
En voor schrijden loop ik veel te snel.
Dus de jurk moest weer uit.
Het feest was voorbij en er was ook geen koets of glazen muiltje.
Maar wel, héél even, het gevoel van een klein sprookje daar op die schommel.
Een mooi prinsesserig prinsessensprookje
En hopelijk….
Hopelijk ook nog een lang en vaak bést gelukkig.
Mijn gedichtjes….
never nooit niet
In een steegje in de stad
stond treurig en verlaten
een paar schoenen op de grond
met in hun neus wat gaten
Ik keek ze aan, was zeer verrast
ze daar zo te zien staan
“wie heeft jullie hier neergezet?”
vroeg ik hun heel ontdaan
Het bleef een tijdje erg stil
ik denk zo’n tel of zeven
tot de linker van het stel
antwoord durfde te geven
Schoorvoetend begon hij te vertellen
over slenteren door de stad
Ik deed mijn best om goed te luisteren
want hij lispelde wel wat
Hij vertelde over trappen
tegen de bal, op de pedalen
over snelle sprintjes trekken
om nog net de bus te halen
Over geurend natte sokken
sneeuw en plassen op de stoep
over vastgeknoopte veters
en natuurlijk hondenpoep
Over uren samen dansen
een zachte schoen tegen hen aan
en na een lange, lange nacht
op een vreemde deurmat staan
Over vers gemaaide velden
wandelingen op het strand
over schelpjes in de zolen
kriebelende korrels zand
Met de tijd gingen ze slijten
lagen steeds meer in een hoek
geen lange avonden meer dansen
of bij een ander op bezoek
Vandaag mochten ze opeens weer aan
en als vanouds op pad
de zon op hun kapotte neuzen
lekker slenteren door de stad
Maar het bleek hun laatste rondje
in deze steeg liet ‘hij’ ze staan
alsof al die mooie momenten
gewoonweg nooit hadden bestaan
Zonder iets van een bedankje
is ‘hij’ bij ze weggegaan
alleen de doos van hun vervangers
liet ‘hij’ achteloos daar staan
Ik ben een tijdje blijven zitten
heb ze zachtjes vastgepakt
de rechter sprak iets onverstaanbaars
want zijn tong was weggezakt
Ik vroeg of ze nog wensen hadden
of ik iets voor hun kon doen
“het liefst blijven we hier nog even”
lispelde de linkerschoen
En hoewel ik ’t niet wilde
was het moment nu toch echt daar
met een hele diepe buiging
nam ik afscheid van het paar
Thuis bedankte ik mijn schoenen
die ik om me heen had staan
Beloofde hen om never nooit niet
zonder afscheid weg te gaan.
Gasten
Ik stuurde een kaartje naar Apen en Beren
en vroeg ze te komen bij mij op de thee.
Ook Angst en Onzekerheid kregen er eentje
en na héél veel aarzelen kwamen ze mee.
Ik dekte de tafel met een mooi kleedje,
het mooiste servies pakte ik uit de kast.
En bij ieder kopje lag een píepklein kaartje,
met daarop geschreven de naam van de gast.
Ik plukte wat bloemen, vulde de theepot
en schalen vol taartjes, chocolade en koek.
Toen was het klaar en kon ik gaan wachten
tot de bel me vertelde: “Daar is het bezoek.”
Apen en Beren stormden mijn huis in
en gelijk kwam Paniek daar achteraan.
Ook zonder uitnodiging kwam het wel binnen,
zoals het zo dikwijls al had gedaan.
Ik pakte een stoel, ik pakte een kopje,
Zei: “Welkom Paniek, welkom mijn gast.”
Paniek stopte gelijk ’t hypérventileren,
stopte, ging zitten en keek heel verrast.
Angst en Onzekerheid stonden te aarzelen.
Daar voor de drempel en riepen in koor:
“Wélke keus is de juiste? En wát is gepast?”
“Wie gaat er als eerste? Wie gaat er voor?”
Ik gaf ze wat ruimte, ik gaf ze wat tijd,
terwijl de rest riep dat ze wilden beginnen.
En na heel wat wikken en na heel wat wegen
Stapten Angst en Onzekerheid samen naar binnen.
Dat zaten ze dan, mijn Gasten aan tafel
en ik keek ze állemaal stúk voor stuk aan.
Zij die er zo dikwijls ongénodigd waren,
Waarvan ik vaak hoopte dat ze zouden gaan.
“Goed luister” zo sprak ik, tegen hen allen,
“Per direct gaat er hier iets verand’ren in huis”.
“De deur staat vanaf nú permanent open,”
“Dus wil je naar binnen, voel je dan thuis.”
Angst zat, zo zag ik, een beetje te beven,
Apen en Beren keken verdwaasd in ’t rond.
Onzekerheid liet de halve taart vallen,
En veegde: “Duizend maal sorry” het snel van de grond.
“Ik kan me verzetten, ik kan het niet willen,”
“Maar weet je, daar help ik mezelf écht niet mee.”
“Jullie horen nou eenmaal bij mij in dit leven,”
“Dus wil je wat aandacht, dan zet ik thee.”
“Dan praten we even, gewoon mét z’n tweetjes,”
“Ik luister en ben ook bést met je begaan,”
“Maar ik laat me níet meeslepen met ál je drama,”
“De regie in dit huis ligt bij mij nu voortaan”.
Het bleef even stil, hier aan de tafel,
zo stil was het lang niet in mijn huis geweest.
“Kom vrienden” zei ik: “Neem nog een taartje,”
“Vandaag ben je te gast, hier bij mij op dit feest.”
Daar zat ik dan, met míjn gedachten aan tafel
en ik keek ze állemaal stúk voor stuk aan.
“Het zijn maar gedachten én dus geen feiten”
“En gedachten die komen, komen en gaan.”
Toen stond ik op en liep naar de deur toe,
Want daar voor de deur stond wéér een rij.
Met nog véél meer gasten zoals Blijheid en Moed
Ook zij hoorden hier in dit huis dicht bij mij.
Spiegel
Als je met je oordeel klaarstaat
hokjes kleurt in zwart of wit
Als je zonder echt te luist’ren
gelijk invult hoe het zit
Als een ander maar moet leven
Volgens jouw idee van ‘goed’
En als dat niet het geval is
Deze het maar voelen moet
Als je kwaad spreekt over vrienden
of collega’s op het werk
Als je oordeelt over mensen
hun geaardheid, kleur of kerk
Omdat jij vindt dat je in dit land
mag zeggen wat je denkt
En het daarom dus niet uitmaakt
Of je ook een ander krenkt.
Kijk dan maar eens in de spiegel
woorden doen vaak zoveel pijn
en bedenk terwijl je goed kijkt
Of dít is wie jij wilt zijn
Storm
Het stormt en wappert om me heen
Het dwarrelt en het loeit
De wind die buldert, waait en draait
Ze raast en blaast en woeit
Ik loop hier en denk bij mezelf
Laat haar maar lekker blazen
Hoe heerlijk is’t om af en toe
Eens lekker uit te razen
Boterham
Ik at vandaag een boterham
Midden op het strand
Een boterham met hagelslag
Hagelslag en zand
Stil
Als een betoverende avond
en een zon zo mooi en rood,
plots verwordt tot ware hel
geen compassie voor jouw nood.
Als de zee vermengd met tranen,
door een intens diepe pijn.
Een gezin dat na die avond
geen dag meer compleet zal zijn.
Als na lang wanhopig zoeken,
in dat koude, zoute water,
er de harde woorden klinken
voor jou is geen nú of later
Wil ik schreeuwen naar de hemel
om jouw vres’lijk wrede lot.
Wil ik vragen om ’t waarom
Aan Allah, Jahweh of God.
Wil de klok nu terug gaan zetten,
maar het ligt niet in mijn macht.
Heb ik niets dan lege woorden,
Dag lief mooi kind…..
rust zacht.
Escargot
In het bos van Beetsterzwaag
Kroop een escargot heel traag
Midden over ’t natte pad
Omdat hij daar zo’n zin in had
Go escar…go(t)
spelen
Soms is een plasic bak een boot
daar ga ik mee op reis.
En met de kussens van de bank
bouw ik een groot paleis.
Zo kan ik uren spelen
Doe jij met me mee?
Dan bouwen we een wereld
gewoon lekker voor ons twee.
Naar de grote stad
op een dag zei lieke’s mama:
ga je met me mee
dan gaan we naar de grote stad
wij samen met z’n twee
de grote stad, riep lieke uit
hoi-hoi, dat vind ik fijn
gaan wij dan naar de winkels
waar mooie kleren zijn
dat gaan we doen, zei mama
trek jij je jas maar aan
ik start opa’s auto
en dan kunnen we gaan.
ze kwamen bij de grote stad
waar heel veel winkels waren
En lieke stootte mama aan
omdat mama stond te staren
want mama vond het best wel druk
daar in die grote stad
maar na een hele diepe zucht
Gingen ze op pad
ze vonden mooie kleren
een jurk, een broek, een jas
en mama zag aan lieke
dat zij er blij mee was
ook aten ze een broodje
aan het water bij een plein
en plots riep mama: kijk eens daar
want op dat plein stond nijn
dag lieve nijn zei mama
wat vind ik het toch fijn
en een hele grote eer
jou te zien hier op dit plein
ik las al jouw boekjes voor
misschien wel honderd keer
en mocht ik later oma worden
dan doe ik dat weer
toen moesten ze weer verder gaan
maar Lieke had gezien
dat Nijntje stond te lachen
en te zwaaien bovendien
mama had een plannetje:
zeg kunnen we misschien
hier in het mooie utrecht
De domtoren nog zien
lieke keek naar mama
en riep toen heel hard: nee
want lieke die vond winkelen
een veel beter idee
en na een lange winkeldag
gingen ze naar huis
ze reden uit de grote stad
de stad van nijntje pluis
het was een mooie dag zei lieke
ik ben nu best wel moe
en in de auto onderweg
vielen haar oogjes toe
Sprookjes
Heksen en prinsen, kabouters en feeën
Prinsessen te paard die draken verslaan.
Er was eens en heel héél lang geleden,
In een prachtig mooi Koninkrijk hier ver vandaan.
Vergiftigde appels en katten met laarzen,
Komen tot leven zo uit je boek.
Dat je met papa of mama gaat lezen,
Of misschien wel met oma die komt op bezoek.
Dan ben jij de ridder, ben je Rapunzel,
Want weet je wat mooi is het kan allemaal.
Of trouw je als heks met de mooiste prinses,
Maak maar gewoon jouw eigen verhaal.
Want sprookjes zijn magisch en sprookjes zijn mooi,
Dus kun je me één ding beloven
Al word je nog ouder dan opa of oma,
Blijf altijd in sprookjes geloven.
~corine2020~7 juli: dag van de sprookjes
Lief beestje
Op een helmgras in de duinen
Zat een beestje stoer en sterk
Het waaide best een beetje hard
Maar hij hield wel van ’t wat ruig’re werk
Hij klemde zich met zijn sterke pootjes
Stevig vast daar aan het gras
En ík zag dat dit lieve beestje
Duidelijk in zijn nopjes was
Plotseling ging ’t nog harder waaien
En het gras ging heen en weer
Toen riep het stoere dappere beestje
“Lieve Heer ik hou ’t niet meer”
Hij stuurde het gebed naar boven
Maar ik stond wat dichterbij
En besloot hem te gaan helpen
“Dank je ” zei het beestje blij
Vrolijk vloog het lieve heertje
Naar omhoog tot op mijn wang
Plantte daar een heel klein kusje
“Dankzij jou was ik niet bang”
Daarna moest hij echt vertrekken
Want zijn kind kreeg stipje drie
Maar ik hoop dat ‘k dit lieve heertje
in de toekomst nog eens zie.
~corine2020~
Lief eiland
Ik voel de grote weidsheid
Ik ruik de zilte zee
En met elke ademteug
Neemt zij mijn zorgen mee
De zon die kust mijn wangen
De wind speelt met mijn haar
Ik heb dit eiland intens lief
In elk seizoen van ’t jaar
Hush now
Vorig jaar had Lieke een opdracht voor Engels om een gedicht te maken of krantenbericht naar aanleiding van de film ’the boy in the striped pyjamas’ die ze op school hadden gekeken. Samen hebben Lieke en ik toen dit gedicht gemaakt. Omdat we de waanzin van oorlog nooit mogen vergeten.
Hush now and listen to what I have to say,
an innocent child lost his life today.
And like him there are so many more,
who lost their lives in this meaningless war.
‘It wasn’t meant to be this way,
the wrong child lost his life today’
Those words repeating in my head,
Were the words my husband said.
I looked at him, could barely breathe,
my heart was filled with the pain of grief.
The man I had loved from the depths of my heart,
had ripped our family apart.
The wrong child, did I hear this right?
When is it ever justified,to even take one person’s life,
in gas chambers, with a gun or knife.
I was so blind, I did not see,
the things he tried to hide from me.
He took so many, many lives,
of sons and daughters, husbands and wives.
Hush now and listen to what I have to say,
a broken mother lost her son today
And like me there are so many more,
who lost their children in this meaningless war.
I want to scream so loud and say,
Please turn the clock to yesterday.
And bring my son this instantly,
bring him safe and sound to me.
So if there is a God above,
Please bring him back, the son I love.
And stop this endless suffering,
put him right back there on that swing.
I was so blind, I did not see,
the things he tried to hide from me.
And now the goodness of his heart,
Has torn my world apart.
And when they opened up the door,
they found him lying on the floor,
holding on to the hand,
of his little Jewish friend.
Hush now and listen to what I have to say,
My daughter lost her brother today.
And like her there are so many more,
who lost their siblings in this meaningless war.
When we stood there in the rain,
We knew life would never be the same.
I fell down on my knees in mud,
Because I’d lost my flesh and blood.
So please stop humming, please stop singing,
Please stop this rotten world from spinning.
He was my world, my love, my son,
His life had only just begun.
Hush now and listen to what I have to say,
an innocent child lost his life today.
And like him there are so many more,
who lost their lives in this meaningless war.
~ Lieke en Corine ~
Stortemelk
Straks stap ik weer op de veerboot
Neem ik mijn kampeerspul mee
Zit ik heerlijk bij mijn tentje
Loop ik ’s morgens naar de zee
Mensen worden langzaam wakker
Een toilettas in de hand
Met z’n allen gaan ontbijten
En dan heerlijk naar het strand
Ik zie de koppies van mijn kind’ren
Hoe gelukkig ze hier zijn
Én denk met een beetje weemoed
Nu al zó groot, gister nog klein
Straks zit ik weer bij de Bolder
Met mijn vrienden op ’t terras
Met een Bolderhap of pizza
Wordt het weer zoals het was
Verruil ik huis en al mijn luxe
Voor de eenvoud van een tent
Omdat daar op ’t mooie Vlieland
Mijn geluk haar toppunt kent
Dan omhels ik weer mijn vrienden
Zie ik Sien gaan op haar fiets
Staar ik uren naar de wolken
Of doe gewoon hé-le-maal niets
’s Avonds als ik in mijn bed lig
Neemt de slaap me zachtjes mee
En terwijl de nacht dan invalt
Hoor ‘k het ruisen van de zee
Straks lijkt nog zo vreselijk ver
En als ik dan de beelden zie
Van die stille, lege camping
Daar op mijn geliefde Vlie
Kan ik echt alleen maar hopen
Dat áls het straks weer beter gaat
En wanneer ik eind’lijk opstap
Ik al mijn zorgen achterlaat
~corine 30-4-2020~
De reus van Vlie
Als je ’s avonds heel goed oplet
Kan het zijn dat jij misschien
Op het Vuurboetsduin van Vlieland
Wel een grote reus zult zien
Schrik maar niet hij ’s ongevaarlijk
Doet geen mens of dier ooit kwaad
Dus wees niet bang dat deze ruigaard’s vuist
je tot een flensje slaat
Mocht het zijn dat jij hem daar ziet
En loop je hem tegen ’t lijf
Groet hem dan maar gewoon aardig
Geef een boks of een high five
~Corine 29 april 2020~
Ga je mee
Lieve Jurre ga je mee
Avonturen sparen
Dan gaan we samen op een boot
Naar een eiland varen
Die zandbak daar, dat is het strand
Neem jij de schep en emmer mee
En Woezel is een zeehond
Die lekker zwemt in zee
We bouwen dan een mooie tent
Van lakens, kleden, touw
Maar het allerfijnste is
Dat ik daar ben met jou
Voor Simon
Je loopt de kamer binnen
Twee oogjes kijken je stralend aan
En uit zijn mondje dat steeds meer zegt
Klinkt enthousiast jouw naam
Zijn armpjes strekt hij uit naar jou
Hij vindt jou zó té gek
Je tilt hem heel hoog in de lucht
Hij slaat ze om je nek
Zo staan jullie daar een moment
Jij groot hij nog zo klein
Ik kijk en voel me intens trots
Dat jij mijn zoon mag zijn
Loading...
